ಬೇಡ ಬೇಡವೆ೦ದರೂ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಬರುತ್ತಲೇ ಇವೆ

ಎದೆಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ಕಿಚ್ಚು ಹತ್ತಿಸುವ

ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು.

ಸಾಕು ಸಾಕೆ೦ದರೂ ಬಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ, ಹಣಿಯುತ್ತಲೇ ಇವೆ

ಎನ್ನಾವೇಶಗಳ, ಬಾವೋದ್ವೇಗಗಳ ಸರಿಮಾಡುವ

ನಿನ್ನ ಧಮನಿಯ ಸದ್ದುಗಳು.

ಉಸಿರಿನ ಉಸಿರೆ೦ದರೂ ಒಪ್ಪುತ್ತಿಲ್ಲ, ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಲೆ ಇವೆ

ಒ೦ದೇ ಒ೦ದು ಬಾರಿ ನೀ ಕೊಟ್ಟ ಮೋಸದ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ

ನರಳಿರುವ ನನ್ನೆಲ್ಲ ಭಾವನೆಗಳೂ.

ಕಣ್ಣಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ನೋಡಿಕೊ೦ಡರೂ. ಕಾರಣವೂ

ಹೇಳದೇ ಹೊರಟು ಹೋದೆಯಲ್ಲೆ ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆ

ಮಿಟುಕಿಸುವ ನಡು ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲೆ...

ಮೊಗೆ ಮೊಗೆದು ನಿನ್ನ ಬೊಗಸೆಗಳಲಿತ್ತ

ತು೦ಬು ಮನಸಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಒದ್ದುಕೊ೦ಡು

ಹೋದ ನೀ ನಿಜಕೂ ನಗುವಿನಲ್ಲಿ ನೊವನಡಗಿಸುವ

ಕಲೆ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ಕರುಣಾಮಯಿ !