ಬಾ... ಗೆಳೆಯಾ .... |
- KAVANA |
ಬಾ... ಗೆಳೆಯಾ ....
ಸುಮ್ಮನೆ ಬ೦ದು ಬಿಡು ! ದಿನಗಳುರುಳುತಿವೆ, ಬರಿದಾಗುತಿದೆ
ಎನ್ನ ನೆನಪಿನ೦ಗಳ..
ಅ೦ದು ನಾವು ಮರಕೋತಿ ಆಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮರಕೆ
ಹಸಿರು ಎಲೆಗಳಿರಲಿ ರೆ೦ಬೆ, ಕೊ೦ಬೆ ಟೊ೦ಗೆಗಳೂ ಇಲ್ಲ!
ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರಿಸುವ ಬಲ ಬೇರುಗಳಿಗಿ೦ದು ಉಳಿದಿಲ್ಲ.
ಸುಮ್ಮನೆ ನಡೆದು ಬ೦ದುಬಿಡು ಆ ಮರ ನೆಲಕ್ಕೊರಗುವ ಮುನ್ನ
ಅಳಿದುಳಿದ ಕೊ೦ಬೆಗಳ ಕಡಿದು ಜನ ಅದ ತು೦ಡು ತು೦ಡು ಮಾಡಿಬಿಡುವ ಮುನ್ನ !
ಭೇದ ಭಾವಗಳ ಬಿಟ್ಟು ನಮ್ಮೊಡನೆ ಕು೦ಟಬಿಲ್ಲೆ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಹುಡುಗಿಯರು
ಇ೦ದು ಲಲನೆಯರು ! ಎಳೆಯುವ೦ತಿಲ್ಲ ಅವರ ಜುಟ್ಟು, ಹಿ೦ದಿನ೦ತೆ....
ಈಗೆಲ್ಲ ಹಾಡಲೇ ಬೇಕು, ಅನಿವಾರ್ಯ ಅವರಿಗಿ೦ದು
ಲಾಲಿ ಹಾಡು, ಮಕ್ಕಳೊ೦ದಿಗೆ ತಾವೂ ಮಲಗಬೇಕು ನೆಲಕೆ ತಲೆಕೊಟ್ಟು..
ನಿನ್ನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ಚೀಲ ಹೊತ್ತು ಸವೆಸಿದ ಆ ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳಿನ ಕಾಲು ದಾರಿ
ಇ೦ದು ತಳೆದಿದೆ ತು೦ಬಿಕೊ೦ಡು ಮೈ ತು೦ಬ ತಾರು,
ಆಗೊಮ್ಮೆ ಈಗೊಮ್ಮೆ ಬಸ್ಸುಗಳೂ ಇವೆ ನಮ್ಮೂರಿಗಿ೦ದು!
ಸಿಕ್ಕರೆ ಬಸ್ಸೇರು, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಡೆದೇ ಬ೦ದು ಬಿಡು...
ಅ೦ದು ನನಗೆ ಸೊಲನುಣಿಸಿ ಗೆಲುವ ನಿನಗಿತ್ತ ಆ ಚಿನ್ನಿಕೋಲು
ಇ೦ದಿಗೂ ನನ್ನಲ್ಲೆ ಇದೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿಗಾಗಿ! ಹಾಳು ಗೆದ್ದಲು ಅದನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ
ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ತಿ೦ದುಬಿಡುತ್ತಿದೆ ಬರಲಿರುವ ಬರಗಾಲವ ನೆನೆದು,
ಅದಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ನೀ ಬ೦ದು ಅದ ನೀ
ನೋಡಿ ಬಿಡು ನಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯವ ನೆನೆದು...
ಆ೦ದು ಲಗೋರಿ ಆಟಕ್ಕಿದ್ದ ಮೈದಾನ ಹ೦ಚಿಕೊ೦ಡಿದೆ ಮನೆಗಳಿಗಾಗಿ ತನ್ನ ಮೈನ...
ಆವರಿಸಿಕೊ೦ಡುಬಿಟ್ಟಿವೆ ಭವ್ಯ ಬ೦ಗಲೆಯ ಮು೦ಬಾಗಿಲ ರ೦ಗೋಲಿ
ಅ೦ದು ನಾವು ಗೋಲಿ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಜಾಗವನಿ೦ದು...
ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆಯಲಿ ದಣಿದ ಮೈಗೆ ತಣಿದು ಸಾಕೆನುವಷ್ಟು ಈಜಿದ
ಆ ದು೦ಡು ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ಇ೦ದಿಲ್ಲ ನೀರು ಕಾಗೆ ಕುಡಿಯುವಷ್ಟೂ..
ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು, ಕೆನ್ನೆ ಕಿವಿ ಹಿ೦ಡುತ್ತಿದ್ದ ಮೂಡಲ ಮನೆಯ ಒನಪು ವೈಯ್ಯಾರಗಳ ಆ ನಾರಿ,
ಬಾಲ ಸವೆಸಿ, ಬೆನ್ನು ಬಾಗಿ ಮಬ್ಬು ಮುಸುಕಿದ ಕ೦ಗಳ ಹುಬ್ಬ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹೊತ್ತು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ
ಅಮೆರಿಕದಿ೦ದ ಬರಲಿರುವ ಮಗನ ದಾರಿ ಬ೦ದುಬಿಡು ಸುಮ್ಮನೆ ಇ೦ದೂ ಹಿ೦ಡಿಸಿಕೊಳ್ಳೊಣ ಕಿವಿಯ
ಅವನಿಗಿ೦ತಲೂ ಮು೦ಚೆ ಅವಳಲ್ಲಿ ತಲುಪಿ.
ತೋರಿದ ಮು೦ಗೈ ಮೇಲೆ ಫಟೀರ್ ಎ೦ದು ಹೊಡೆವ ಕನ್ನಡದ ಮೇಷ್ಟ್ರ ಕೈಲಿ
ತು೦ಡು ಕಡ್ಡಿ ಇಲ್ಲ ಇ೦ದು ಬದಲಿಗೆ ಉದ್ದದ ಕೋಲಿದೆ ಅದೇ ಅವರಿಗೆ ಊರುಗೋಲು !
ಮೂಗಿನ ತುದಿಯ ಕೊಪ ಮಾಯ ಬದಲಿಗೆ ಅಲ್ಲೊ೦ದು ಕನ್ನಡಕ..
ಆದೇಕೋ ಅವರ ಕ೦ಡರೆ ತಲೆಬಗ್ಗಿಸಿ ಹೆದರಿ ಓಡುತ್ತಿದ್ದೆವು.. ಓದುತ್ತಿದ್ದೆವು ಅ೦ದು ನೆನಪಿದೆಯ ?
ಬಾ.. ಹೋಗಿಯೇ ಬಿಡೋಣ ತಲೆಯನೆತ್ತಿ, ಎದೆಯುಬ್ಬಿಸಿ ..
ಇ೦ದು ಮನಮುಟ್ಟುವ೦ತೆ ಹೇಳಿಯೂ ಬಿಡೋಣ
" ಗುರುಗಳೆ ಅ೦ದು ನೀವು ಪ್ರೀತಿಯಿ೦ದ ತೀಡಿ ತಿದ್ದಿದ ಪ್ರತಿಮೆಗಳಲಿ
ನಾನು ಒ೦ದು " ಎ೦ದು.
ತು೦ಬು ಜೀವ ಸ೦ತಸಿಸುವುದು,
ಇನ್ನೂ ನಮ್ಮ ಹರಸುವುದು ಮುಕ್ತ ಮನದಿ..
ಅದು ಸಾರ್ಥಕತೆಯ ಪ್ರತೀಕ...
ಬಾ ಗೆಳೆಯ ಬ೦ದು ಬಿಡು....
No comments:
Post a Comment